Katt Shea zajęła się reżyserią po tym, jak Robert Mandel zrezygnował z tej funkcji.
Sissy Spacek odrzuciła propozycję zagrania małego epizodu w filmie, jednak pozwoliła reżyserowi wykorzystać niektóre sceny ze swoim udziałem z pierwszej części filmu.
Kiedy Rachel wychodzi z basenu i kładzie się na ziemi jej włosy są suche.
Samochód na który skoczyła studentka popełniając samobójstwo, ma na przemian: stłuczoną i całą szybę w zależności od ujęć...
Kiedy Jesse siada przy swoim biurku (pod koniec filmu) widać, że ma całkowicie poparzoną prawą rękę i ramię. Kiedy przechodzi obok niego Rachel ma oparzony jedynie nadgarstek, następnie gdy się budzi jego ręka jest znowu poparzona...
Podczas zakończenia sceny walki, Rachel zostaje postrzelona przez białą, fosforyzującą flarę i wpada do basenu. Gdy już się w nim znajduje płomień zostaje zgaszony przez wodę, ale owa biała fosforyzująca flara dalej pali się pod wodą...
Gdy Rachel bierze łyżkę, przypomina jej się jak myła naczynia. Łyżka zmienia położenie w kolejnych ujęciach...
Gdy Rachel jest w kuchni, jej bluzka co ujęcie zmienia się.
Gdy Rachel łamie siłą umysłu śnieżną (ozdobną) kulkę w pokoju nauczycielki, jest ona całkowicie roztrzaskana. Gdy jednak nauczycielka spogląda na nią, widzimy dosyć duży kawałek niepotłuczonego szkła...
Zdjęcia do filmu kręcono w Charlotte i Dallas (Karolina Północna, USA) oraz w Rock Hill (Karolina Południowa, USA).
Nazwa zakładu dla umysłowo chorych brzmi "Arkham", tak jak nazwa miasteczka z opowiadań H.P. Lovecrafta.
Scena finałowa została zmieniona. Alternatywna zakończenie wyglądało tak, że kiedy Rachel otwiera usta jej ciało nie rozpada się, ale z jej ust wypełza ogromny wąż, który oplatając rękę Jesse'ego, wskakuje do jego ust.
Okres zdjęciowy trwał od 25 kwietnia do lipca 1998 roku.